Bundels :: Bij de dood van Jeff Buckley (1996)
Het afscheid lijkt onmogelijk
Ik ken jou niet
De ene verslaving is de andere niet
Er zijn mensen die nu blij zijn
We worden vervolgd door dezelfde schijn
Wat jij en je vader zijn: hoezen in een platenrek
Ik luister, en blijf
Ik leef met ze mee
Als de dood geen ander leven is
Een leuk alibi: jouw dood bespaart jou de mythe
Jouw dood komt goed gelegen
Waarschijnlijk was je een klootzak
In de nacht lik ik mijn wonden
De stilte gaat bergaf
De dood is geen metafoor
In het luisteren schuilt een vorm van wreedheid
Als ik huil, ben ik ‘gevoelig’
Onverschilligheid is de grootste deugd
Het zal wel mijn neurose zijn
Ik draai af: dit lied is onverdraaglijk
Het verhaaltje is weer snel gemaakt
Ook ik ben maar een bloem
Het geheugen kent zijn maat, maar niet zonder getuige
De mensen zijn dwaas
Hoge tonen vervangen het middenrif
Soms is ook de dood maar een leugen
Alleen daarom dient de tijd
En ook de nacht is maar een gat
Definitie van zieligheid
De verachting voor het leven
Ook de herhaling is niet te bevatten
Soms is er geen schrijven aan
Ik bedoel: ik ken het verhaaltje
Ook de tederheid heeft mij niet ontzien
Het vervolg laat zich raden
De minste adem bereikt mij slechts: schrijvend
Het gezin is een puinhoop
De prostitutie wenkt
Want alles is beter dan waanzin
Ik val samen met mezelf
Mijn vader - hij blijft afwezig
Volwassen was ik, toen ik jong was
Het is weer eens gezegd
Ach, al dat gezeik