Reikend

Inzichten gaan en komen,
zoals mijn bloed, van links naar rechts.
Van rechts naar links en omgekeerd,
als oorstoppen.  Als was in de stop van een fles.

En zoals water werd bedacht met zuiverende kracht,
zo ben ook ik gezuiverd, blank gewassen, van kop tot teen gefopt.
Met net nog bloed genoeg om mezelf te beschrijven,
te bedrinken, meelijwekkend te veroveren.

Het zijn losstaande gedachten, nooit gedachte daden,
boeken vol foto's die lachen.  Want ‘ik’ blijf onherkend.
Zo ik was, van vlees en bloed, zo blijf ik voor mezelf het negatief,
een loutere droom, de speelbal van een wreed fotografisch oog.

Want met open armen, met bloeddoorlopen ogen,
met waggelende passen: zo werd ik op papier herinnerd
alsof ik lachte, alsof ik wist wat er gebeurde.
Want zij die God vereren, zijn ongenadig voor het vlees.

(29.10.95)

|||||