Twee afspraken

Ik dacht:  nu valt alles buiten beschouwing.
Alles wat ik weet, heb ik geleerd,
en daarbuiten bestaat niets meer.

Ik dacht dat ik voltooid was.
Ik, dwaas, dacht dat ik voltooid was.
En deze dwaasheid redde mijn leven, dacht ik,

dan toch even, zij het op de wijze van een sorbet.
Dus kreeg ik bezoek.  Van de dood die alles leert.
Ik kreeg opnieuw de keuze: tussen vers en lekker sterven,

of nieuw en sprankelend leven.  Ik dacht even na.
Het was een groot en groots moment.  Heftige twijfels.
“Want twijfels zijn beslissend, op momenten zonder keuze.”

Ik zag nog net de schaduw van zijn hiel -
frambozengeur. Ik deed dan maar de afwas.
En elke traan was ecologisch verantwoord.

(16.07.04)